بیوگرافی برادران رایت مخترعان بزرگترین آرزوی بشر، پرواز! - وبلاگ جیرا

به گزارش وبلاگ جیرا، برادران رایت | Wright Brothers

پیشگامان هواپیمایی آمریکایی ویلبر و ارویل رایت اولین کسانی بودند که پرواز را محقق کردند، رویایی که سالیان سال فکر هر انسانی را به خود مشغول نموده بود. برادران رایت متولد 1871 و 1867 هستند و در طول زندگی خود با اشتیاق کامل به موضوع پرواز پرداختند و در نهایت توانستند این آرزوی چند ساله بشر را با پشتکارشان برآورده نمایند. خبرنگاران در این متن شما را با بیوگرافی برادران رایت آشنا خواهد نمود؛ با ما همراه باشید.

سال های اولیه زندگی

ویلبر و ارویل پسران میلتون رایت بوده و در یک خانواده 9 نفره زندگی می کردند. ویلبر در تاریخ 16 آوریل 1867 در میرویل استان ایندیانا و ارویل در 19 آگوست 1871 در زایتون، اوهایو به دنیا آمد؛ تا زمان مرگ ویلبر در سال 1912، این دو جدایی ناپذیر بودند زیرا شخصیت های آن ها مکمل هم بود (هر کدام، کمبودهای دیگری را پر می کرد). ارویل پر از ایده و شور و شوق و ویلبر در عادت های خود پایدارتر بود، در قضاوت هایش بالغ تر شده و به یک پروژه منطقی تر نگاه می کرد.

زمانی که آن ها در دبیرستان تحصیل می کردند، ویلبر تصمیم گرفت که به دانشگاه ییل رفته و کشیش گردد. با اینحال صدمه او در حین بازی هاکی، مانع از ادامه تحصیل او شد. او تا 3 سال پس از آن ماجرا، تحصیلات خود را در کتابخانه بزرگ پدرش ادامه داد. در سال های اولیه پس از آن دو پسر به پدرشان یاری کردند که مجله ای با عنوان تلسکوپ مذهبی را ویرایش نمایند. بعدها، آن ها مقاله خود را، با عنوان اخبار بخش غرب (West Side News) آغاز کردند. آن ها با هم آغاز به کاری به عنوان محصولات پرینتی از تبلیغات مذهبی گرفته تا تجاری کردند و در سال 1892، فروشگاه دوچرخه رایت را در دیتون باز کردند. این شغل کاملی برای برادران رایت بود، زیرا در آن یکی از دستگاه های مکانیکی هیجان انگیز آن موقع حضور داشت: دوچرخه.

شاهکار یکی از بزرگترین مهندسان هواپیما در اواخر قرن نوزدهم، Otto Lilienthal در سال 1891 توجه برادران رایت را جلب کرد، اما علاقمندی برادران رایت به تجربه های پروازی، بعد از مرگ این مکانیک پرواز معروف (با توجه به مطالعه پرواز و طراحی ماشین های پروازی) به وقوع پیوست. سپس آن ها تصمیم گرفتند که تئوری و حالت های پرواز را مطالعه نمایند.

اوایل پرواز

برادران رایت به مسئله پرواز در یک زمان مطلوب رسیدند، زیرا بعضی از نظریه های اساسی آیرودینامیک قبلا شناخته شده بود، مجموعه ای از داده های تجربی وجود داشت و مهمتر از همه، توسعه اخیر موتور احتراق داخلی منبعی کافی برای پرواز به وسیله انسان را در دسترس قرار می داد.

برادران رایت با جمع آوری و تسلط بر تمام اطلاعات مهم در خصوص موضوع، طراحی و آزمایش مدل های خود و گلایدرها، موتور خودشان را طراحی و آزمایش کردند و هنگامی که اطلاعات تجربی آن ها ناقص و یا اشتباه بود، آزمایشات نو و کاملتری را انجام می دادند. به نظر برادران رایت، کوشش های قبلی پرواز پیروز نبود چرا که برنامه های هواپیمایی اولیه احتیاج به خلبانانی برای کنترل هواپیما داشتند. برادران تصمیم گرفتند که با حرکت دادن بال ها، کنترل یک هواپیما را بهتر نمایند.

اولین سفر به کیتی هاوک

برادران رایت کوشش برای پرواز را با استفاده از کایت های دو بالدار و گلایدرها به منظور کسب تجربه و تست داده ها ادامه دادند. پس از مشورت با اداره آب و هوایی ایالات متحده، آن ها مکانی را به عنوان سایت آزمایش های خود انتخاب کردند. این منطقه حوزه ای از تپه های شنی در نزدیکی شهر کوچک کیتی هاوک، کارولینای شمالی بود که در سپتامبر 1900 آن ها اردوگاه خود را در آنجا مستقر کردند.

پرواز اولین وسیله برادران به عنوان یک کایت با شکست روبرو شد زیرا قادر به فراوری آسان نیروی بالابر نبود. در عوض، این دو برادر این وسیله را به عنوان یک گلایدر آزاد پرواز دادند. آنها پرونده های دقیقی از شکست هایشان و بعلاوه پیروزیت هایشان ثبت نموده و همین ثبت داده ها را به طور قطعی نشان می داد که اطلاعات قبلی که در دست داشتند، کاملا نادرست بود.

برادران رایت در بازگشت به دیتون در سال 1901، یک تونل بادی ساختند (یک تونل که در آن می توان جریان باد را کنترل کرد تا اثرش بر روی یک شی کنترل گردد). این جا همان زمانی است که آن ها بیش از دویست مدل از سطوح بال را آزمایش کردند تا فاکتورهای بالابر و کشیدن (مقاومت) را مقدار گیری نموده و مناسب ترین طراحی را کشف نمایند. آن ها بعلاوه کشف کردند که اگرچه ملخ ها (پروانه یا پیشران) برای بیش از نیم قرن در کشتی ها مورد استفاده قرار گرفتند، اما هیچ اطلاعات قابل اعتمادی در خصوص امکان استفاده از آن ها در هوانوردها وجود نداشت. بنابراین آن ها مجبور بودند این مشکل را به وسیله ریاضی حل نمایند. برادران رایت نه تنها بر دانش موجود در علم هواشناسی تسلط یافته بلکه به آن افزوده اند.

اولین موتور به سبک برادران رایت

برادران رایت به زودی متوجه شدند که هیچ فراوری نماینده ای نیست که موتوری فراوری کند که مشخصات آنها را برآورده سازد، بنابراین آن ها مجبور شدند موتور مورد نظرشان را خودشان بسازند. آن ها موتوری ساختند که چهار سیلندر داشتند و 12 اسب بخار فراوری می کرد. وقتی که موتور در ساختار نصب شد، کل دستگاه وزن حدودا 340 کیلو بود و ثابت کرد که قادر است تا سرعت 50 کیلومتر در ساعت سفر کند. آن ها در تابستان 1903 این هواپیمای نو را به کیتی هاوک بردند و در 17 دسامبر اولین هواپیمای کنترل شونده به وسیله انسان را که از وزن هوا بیشتر بود، ارائه دادند.

اولین پرواز به وسیله ارویل طی 12 ثانیه انجام شد که در آن هواپیما حدودا 36 متر پرواز کرد. در همان روز، در پرواز چهارم خود، زمانی که ویلبر کنترل را به دست داشت، هواپیما به مدت 59 ثانیه در هوا ماند و پیروز شد که 260 متر را طی کند. اما متاسفانه پس از آن، باد به شدت به این وسیله آسیب رساند. برادران رایت که از پیروزیت خود شادمان بودند به دیتون بازگشتند و تشویق شدند که ماشین دیگری بسازند؛ آن ها در سال 1905 همه فعالیت های دیگر خود را رها نموده و بر توسعه هواپیمایی تمرکز کردند. در 22 مه 1906، آنها حق ثبت اختراع را برای ماشین پرواز خود دریافت کردند.

قدم بعدی

در سال 1907 دولت استان متحده درخواست هواپیمایی با احتیاجهای خاص را ارائه داد. بیست و دو پیشنهاد دریافت شد، سه مورد پذیرفته شدند و اما تنها برادران رایت، قرارداد خود را به خاتمه رساندند. برادران آزمایشات خود را در کیتی هاوک و در سپتامبر 1908 ادامه دادند. در حالی که ویلبر در فرانسه در پی یاری های خارجی برای دستگاه خود بود، ارویل هواپیمای قراردادی خود را پیروزیت آمیز، ارائه داد که به وسیله دولت پذیرفته شد. البته یک هفته پس از این اتفاق، در یک پرواز آزمایشی-نمایشی، هواپیمای ساخته شده سقوط کرد، ارویل زخمی شد و مسافر دیگر جان خود را از دست داد (اولین سقوط مرگبار هواپیما کی بود؟).

از آن طرف، سفر ویلبر به فرانسه پیروزیت آمیز بود. در سال 1909 برادران رایت شرکت امریکن رایت (American Wright Company) را تاسیس کردند که در آن ویلبر مدیر اجرای راه اندازی و راهنمایی این کسب و کار شد. مرگ او در دایتون در 30 مه 1912، ارویل را افسرده و تنها گذاشت. در سال 1915 او حقوق خود را به شرکت فروخت و بحث فراوری را برای بازگشت به کارهای آزمایشی متوقف کرد. ارویل پس از بازنشستگی بی سر و صدا در دایتون زندگی کرد و آزمایش های مربوط به مسائل مکانیکی را که برای او اهمیت داشت، انجام داد. برادران رایت یاری کردند تا به وسیله کنجکاوی، نوآوری و عدم تمایلشان به نادیده گرفتن دیدگاه های خود، هواپیمای مدرن راه خود را در دنیا امروزی پیدا نمایند.

منبع: notablebiographies.com