تصاویر ، جنجال انتقال یوزپلنگ ایرانی از تهران به سمنان ، واکنش سازمان محیط زیست - وبلاگ جیرا

به گزارش وبلاگ جیرا، ایران، یکی از سه یوزپلنگ پارک پردیسان، در حالی به منطقه حفاظت شده توران منتقل شد که واکنش های زیادی را از نحوه انتقال آن تا شفاف نبودن برنامه های تکثیر در اسارت به دنبال داشت.

به گزارش وبلاگ جیرا به نقل از ایسنا، روز یکشنبه (17 فروردین) خبرهایی از پارک پردیسان تهران مبنی بر انتقال یوزپلنگ های در اسارت آن به منطقه حفاظت شده توران در استان سمنان در شبکه های اجتماعی منتشر شد. هر چند که طی ماه های اخیر موضوع انتقال یوزها به زیستگاه شان برای تکثیر در اسارت مطرح بود اما عدم انتشار جزئیات معینی از این برنامه، هدف آن، شیوه های تکثیر در اسارت و... سبب شد که انتقال یوزها با ابهامات و نقدهای از سوی فعالان محیط زیست و بعضی کارشناسان همراه گردد. در نهایت سازمان حفاظت محیط زیست طی این روز ایران - یکی از سه یوزپلنگ موجود در اسارت - را به توران منتقل کرد اما در جریان این انتقال بعضی کارشناسان حیات وحش در زمینه های مختلفی از جمله روش بیهوش سازی یوزها، باکس نگهداری آن ها، نوع انتقال و استرس وارده به یوزها انتقاد کردند.

با وجود اینکه سازمان حفاظت محیط زیست قصد داشت که در این روز کوشکی و ایران - دو یوزپلنگ دیگر پارک پردیسان - را به منطقه حفاظت شده توران منتقل کند اما کوشکی علی رغم پرتاب دارت بی هوش نشد.

ایمان معماریان دامپزشک حیات وحش که مدتی پزشک پردیسان بوده است، می گوید: پیش از این نیز یوزهای پردیسان بارها برای انجام معاینات مختلف در بازه زمانی معین با پرتاب دارت بیهوش شده بودند و احتیاج نبود که برای این کار حیوان را ساعت های طولانی در معرض استرس قرار داد. برای مثال در بازه زمانی دو تا سه ساعته هر سه یوز موجود در قرنطینه را بیهوش می کردیم و معاینات خود را انجام می دادیم.

پرتاب دارت به یوزها در سال های گذشته

این دامپزشک حیات وحش با تاکید بر اینکه باید بازه زمانی معینی را برای پرتاب دارت به حیوان معین کرد، تصریح می نماید: برای مثال در طبیعت هنگامی که مجبور بودیم گورخرها را با دارت بیهوش کنیم بازه زمانی 8 دقیقه ای را در نظر می گرفتیم. اگر در این زمان معین شده پیروز به پرتاب دارت نمی شدیم دست از کار می کشیدیم چراکه تعقیب و گریز می تواند مشکلاتی برای سلامت آن ها از جمله آسیب های عضلانی و ضعف سیستم ایمنی ایجاد کند.

نقدها به نحوه بیهوش سازی ایران توسط سازمان حفاظت محیط زیست درحالی مطرح است که شهاب الدین منتظمی مدیرکل دفتر مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست ضمن رد نقدها مطرح شده به ایسنا می گوید: پیش از این اقدام نیز همیشه تمام بیهوشی ها در پارک پردیسان پیروزیت آمیز نبوده است چون حیوانات در حال جنب و جوش هستند همچنین از دوز بسیار کمی دارو برای بیهوشی سبک کوشکی و ایران استفاده شد تا آن ها آسیب نبیند بنابراین این اقدام زیرنظر دامپزشک با رعایت تمامی نکات انجام شد.

در کنار نقدها به نحوه بیهوشی ، تصاویری که از ایران هنگام بیهوشی منتشر شده است، نشان می دهد در این مورد نیز بعضی نکات رعایت نشده است. معماریان در این باره تاکید می نماید که در عمق بیهوشی کامل باید با باز نگه داشتن دهان حیوان و خروج زبان از آن از ورود و خروج هوا مطمئن شویم این درحالیست که چنین اقدامی برای ایران هنگام بیهوشی انجام نشده است.

تصویری از ایران هنگام بی هوشی

شرایط استاندارد هنگام عمق بیهوشی

از موضوعات چالشی دیگر در فرایند انتقال یوز به سمنان باکسی بود که برای حمل آن انتخاب شده بود. بر اساس استانداردهای جهانی باکس های حامل حیات وحش برای گونه های مختلف اندازه های متفاوتی دارد که این مورد در خصوص انتقال ایران رعایت نشده است. معماریان ضمن اشاره به این نکته می گوید: باکس های حمل علاوه بر اندازه مناسب به منافذی برای تهویه هوا و مقداری کاه در کف آن احتیاج داشت.

باکس انتقال ایران به منطقه حفاظت شده توران در حالی غیراستاندارد خوانده می گردد که مدیرکل دفتر مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست معتقد است که این باکس کاملا استاندارد است.

او شرح می دهد: محفظه ای که برای انتقال این یوزپلنگ درنظر گرفته شده بود استانداردترین باکسی است که برای جابه جایی گربه سانان میان جثه از آن استفاده می گردد و در واقع سیستم آن به ئصورتی است که دو باکس برای حمل دو یوز کنار یکدیگر قرار گرفته است که با دیواری از یکدیگر جدا می شوند. بعضی به ما می گویند که چرا یوزپلنگ را با وانت به سمنان انتقال داده اید؟ در پاسخ به این پرسش باید به این نکته توجه کرد که با هر خودرویی نمی توان به مناطق محیط زیست رفت همچنین راننده این وانت از همکاران خود ما بود و در طول جهت نیز به صورت دائم علائم و شرایط حیوان چک می شد.

شرایط قرارگیری ایران در باکس

باکس و خودروی انتقال ایران

موافقان انتقال یوزها به زیستگاه شان همیشه به این موضوع اشاره دارند که در طول شش سال حضور آن ها در تهران برنامه تکثیر در اسارت پیروزیت آمیز نبود و دستاوردی نداشت. معماریان درباره چرایی این موضوع شرح می دهد: طی شش سال اخیر حتی یک درصد از برنامه هایی که قصد اجرای آن را داشتیم به دلایل مختلف از جمله جابه جایی مدیران، ندادن مجوزهای لازم و... اجرایی نشد و ما تنها یک بار پیروز به لقاح مصنوعی شدیم که آن هم پیروزیت آمیز نبود.

این دامپزشک حیات وحش که از جمله متخصصان مخالف انتقال یوزپلنگ های پردیسان به توران بود، می گوید: اگر بخواهند یوزهای طبیعت را به محوطه اسارت وارد نمایند با مشکلاتی روبرو خواهند شد و باید مسائل مختلفی را آنالیز نمایند. برای مثال باید آنالیز و روشن گردد که انتقال یوزهای در طبیعت به اسارت چه تاثیری روی جمعیت طبیعی یوزپلنگ ها می گذارد همچنین یوزپلنگی که در اسارت عظیم شده است را نمی توان به راحتی در کناری یوزی وحشی قرار داد که در طبیعت رشد نموده است.

سازمان حفاظت محیط زیست معتقد است که انتقال یوزها به منطقه حفاظت شده توران به حفظ نسل آن ها یاری می نماید. منتظمی مدیرکل دفتر مدیریت حیات وحش این سازمان پاسخ به این پرسش را که این سازمان چه برنامه ای برای تکثیر در اسارت یوزها دارد به عهده محیط زیست سمنان می گذارد و به گفتن این جملات بسنده می نماید که برنامه های ما برای این اقدام معین و تدوین شده است و طی روزهای آینده محیط زیست استان سمنان به انتشار و تشریح آن ها خواهد پرداخت.

او همچنین معتقد است که باید به هر گونه ای این حق را بدهیم که در زیستگاه خود تکثیر و رشد پیدا کند. نمی توان تمام گونه های حیات وحش را برای حفاظت و انجام کارهای پژوهشی به تهران آورد. اقدام درست این است که ما امکانات و دانش خود را به محل زیست گونه منتقل کنیم.

انتقال یک قلاده یوزپلنگ به منطقه حفاظت شده توران درحالی صورت گرفت که برنامه های تکثیر در اسارت در شرایط جدید برای بسیاری از فعالان و متخصصان حوزه حیات وحش روشن نشده است. با در نظر دریافت اینکه بعضی کارشناسان معتقدند جابه جایی یوزها از پردیسان به سمنان یاریی به حفظ نسل آن ها در طبیعت نمی نماید، انتظار می رود که سازمان حفاظت محیط زیست هرچه زودتر به ابهامات و پرسش ها در این باره پاسخ دهد همچنین از آنجایی که به گفته مدیرکل دفتر مدیریت حیات وحش این سازمان در اولین فرصت دو قلاده یوز دیگر پارک پردیسان به سمنان منتقل می شوند ضروری است که سازمان محیط زیست در جابه جایی های بعدی نکته های بسیار مهمی را که کارشناسان به آن اشاره کردند و در انتقال ایران رعایت نشده بود را مورد آنالیز قرار دهند. از آنجایی که بر اساس آخرین آمار تعداد یوزهای در طبیعت کمتر از 40 قلاده است و هزینه های سنگینی برای حفاظت از آن ها پرداخت شده است، انتظار می رود که سازمان محیط زیست بیش از پیش در زمینه حفاظت از یوزها جدی عمل کند تا شاهد تکرار اتفاق تلخی نباشیم که هنگام انتقال گورهای ایرانی از منطقه توران به پارک ملی کویر رخ داد و منجر تلف شدن پنج راس گور شد.