مهار عوارض پوستی دیابت - وبلاگ جیرا

به گزارش وبلاگ جیرا، بسیاری از متخصصان دیابت را سرطان عروق نام گذاشته اند. وجود قند بیش از حد در گردش خون به تدریج بیشتر عروق و اعصاب را تخریب می نماید. درواقع همه عوارض دیابت به علت تخریب عروق و اعصاب ریز و انتهایی رخ می دهد مثل درگیری عروق چشمی، کلیوی، قلبی و بسیاری ارگان های دیگر. پوست هم از این قاعده مستثنا نیست.

مهار عوارض پوستی دیابت

ترجمه: دکتر بهاره مرتضی زاده

بسیاری از متخصصان دیابت را سرطان عروق نام گذاشته اند. وجود قند بیش از حد در گردش خون به تدریج بیشتر عروق و اعصاب را تخریب می نماید. درواقع همه عوارض دیابت به علت تخریب عروق و اعصاب ریز و انتهایی رخ می دهد مثل درگیری عروق چشمی، کلیوی، قلبی و بسیاری ارگان های دیگر. پوست هم از این قاعده مستثنا نیست.

عروق بدن هر چه به سمت انتهای اندام ها نزدیک تر شوند ریزتر خواهند شد. بنابراین در صورت عدم کنترل قندخون عروق دست ها و پاها در بیماران دیابتی کم کم آغاز به از بین رفتن خواهد کرد.

نرسیدن خون کافی موجب تخریب اعصاب ریز این نواحی هم می گردد. مشکل زمانی ایجاد می گردد که پوست دست یا پای فرد دیابتی صدمه ببیند. در چنین موقعیتی چون اعصاب از بین رفته، فرد متوجه صدمه پوستی نخواهد شد. از این بدتر آنکه به علت نرسیدن خون کافی به منطقه این زخم نمی تواند در مدت زمان معمول ترمیم گردد.

اما واقعیت این است که بیماری دیابت را هم با همه عوارض وحشتناک اش می توان تحت کنترل درآورد. رعایت 8 گام اساسی از طریق فرد بیمار بروز عوارض دیابت را سال ها به تعویق می اندازد.

گام اول : رعایت رژیم غذایی درست و متناسب با بیماری

گام دوم : انجام روزانه حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی

گام سوم : استفاده مرتب و سروقت از انسولین یا داروهای تجویز شده

گام چهارم : چک روزانه قندخون و یادداشت آن در دفترچه ای که به این منظور تهیه شده

گام پنجم : چک روزانه پاها و انگشتان پا از نظر وجود هر نوع بریدگی، خراش، تاول، تورم و یا قرمزی پوست

گام ششم: مسواک زدن منظم دندان ها و استفاده از نخ دندان

گام هفتم : کنترل فشارخون و کلسترول بدن

گام هشتم : ترک سیگار و سایر مواد دخانی

مسائل پوستی شایع در پاهای افراد دیابتی

میخچه، تاول یا گوشت به ناخن شدن ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد. در حالت عادی چنین اتفاقاتی خیلی پراهمیت نیستند و به سادگی درمان می شوند. اما در بدن فرد دیابتی به خصوص وقتی قندخون در سطوح بالایی باشد و به خوبی کنترل نگردد، همین اتفاقات کوچک تبدیل به مسائل عظیمی خواهند شد. چون پس از گذشت مدت کوتاهی عفونت روی آنها سوار می گردد.

از آنجا که همواره پیشگیری بهتر و ساده تر از درمان است، بیمار دیابتی باید این مسائل پوستی را به خوبی بشناسد و پاهای خود را روزانه از نظر وجود این مسائل وارسی کند. اگر چنین ضایعات پوستی به وجود بیایند حتما باید تحت نظر پزشک مداوا شوند چون در غیر این صورت عواقب بسیار بدی در پی خواهند داشت.

1. میخچه ها: این ضایعات پوستی وقتی ایجاد می شوند که پوست پا در معرض فشار یا مالش زیاد و مداوم قرار می گیرد. در نتیجه کم کم چند لایه ضخیم پوستی روی هم می آیند و برجستگی سفتی در منطقه تحت فشار به وجود می آید. میخچه در پای بیمار دیابتی می تواند عفونی گردد.

2. تاول: پوشیدن کفش بدون جوراب باعث تاول زدن پوست پا می گردد. در افراد دیابتی تاول هم مثل میخچه می تواند عفونی گردد.

3. گوشت به ناخن شدن: وقتی لبه ناخن شست پا به جای اینکه مستقیم رشد کند وارد پوست کنار ناخن بگردد در اصطلاح می گویند انگشت گوشت به ناخن شده است. این اتفاق معمولا برای افرادی پیش می آید که ناخن شست را خیلی گرد و از ته می گیرند یا کفش های تنگ می پوشند. کسانی که سابقه چنین مسئله ای را دارند بهتر است همواره لبه های تیز ناخن خود را از طریق سوهان ناخن صاف نمایند. چون در غیر این صورت پوست پا زخمی و عفونی می گردد.

4. بیرون زدن مفصل شست پا: شست پای خانم هایی که عادت دارند کفش های نوک تیز و پاشنه بلند بپوشند کم کم به سمت انگشت های دیگر منحرف می گردد. در نتیجه مفصل شست پا عظیم تر می گردد و بیرون می زند. پوست روی این ناحیه هم قرمز شده و احتمال زخمی و نهایتا عفونی شدن آن بالا می رود. درمان قطعی این مشکل عمل جراحی است.

5. زگیل کف پا: نوعی ویروس می تواند باعث ایجاد برجستگی های ریزی روی کف پا گردد که زگیل نامیده می شوند. زگیل ها معمولا در قاعده انگشتان ایجاد می شوند.

6. انگشت چکشی: وقتی عضلات اطراف مفاصل انگشتان ضعیف می شوند، انگشت از حالت صاف خارج شده و به شکل جمع شده قرار می گیرد. در فرد دیابتی چون اعصاب انتهایی از بین رفته، عضلات کم کم ضعیف می شوند و احتمال چکشی شدن انگشتان پا زیاد می گردد. چنین انگشتی مستعد زخمی شدن است چون در این حالت پا حتی در کفش هم راحت فرو نمی رود.

7. خشکی و ترک کف پا: به علت قند بالا اصولا بدن دیابتی ها با کمبود مایعات روبرو است. بنابراین پوست کف پا در این بیماران بیشتر از افراد طبیعی خشک می گردد و ترک می خورد. این ترک ها محل مناسبی برای ورود میکروب و ایجاد عفونت محسوب می شوند. قند بالایی هم که در خون این بیماران وجود دارد غذای کافی برای مهمانان ناخوانده فراهم می سازد.

8. پای ورزشکاران: این اصطلاح در واقع نام یک نوع عفونت قارچی است. در این بیماری کف پا قرمز می گردد، ترک می خورد و به شدت می خارد. چون در بیماران دیابتی قند بیش از حد در خون وجود دارد بنابراین احتمال ترک خوردن و بروز این عفونت قارچی هم افزایش می یابد.

دیابت چگونه باعث عوارض پوستی می گردد؟

وقتی قندخون بالا می رود بدن به ناچار مایعات خود را از دست می دهد. بنابراین پوست هم خشک می گردد. پوست خشک می خارد و با خاراندن آن خراش های ریزی به وجود می آید که محل مناسبی برای ورود میکروب ها محسوب می گردد. علاوه بر این قند بالای موجود در گردش خون برای میکروب ها به اسم منبع غذایی عمل می نماید و عفونت به سرعت توسعه می یابد. معمولا پوست در نواحی آرنج و ساق پا به پایین بیشتر از سایر نقاط بدن مستعد خشکی است. اگر بیمار دیابتی خود را عادت بدهد مقادیر زیادی آب در طول روز بنوشد، از خشکی پوست تا حد زیادی جلوگیری خواهد شد.

البته به جز کمبود مایعات مشکل دیگری هم در بیماران دیابتی وجود دارد که موجب خشکی پوست می گردد. چون اعصاب انتهایی در سیر بیماری دیابت از بین رفته غدد عرق هیچ تحریکی برای ترشح دریافت نمی نمایند. در نتیجه پوست این بیماران زبر و خشک می گردد.

روش های پیشگیری از عوارض پوستی

پس از شستشوی بدن همواره خود را خوب آب بکشید و سپس کاملا خشک کنید. زیر بغل، بین انگشتان پا و چین های بدن مناطقی هستند که معمولا آب در آنها باقی می ماند. همواره بعد از حمام کردن تمام این نواحی را به دقت خشک کنید.

برای شستشو باید از صابون های ملایم استفاده کرد. پس از آب کشی و خشک کردن می توانید از لوسیون ها یا کرم های مرطوب نماینده بهره ببرید. این کار از خشکی پوست جلوگیری می نماید.

مقادیر زیادی مایعات و به خصوص آب بنوشید.

لباس زیرهای خود را از جنس تمام پنبه انتخاب کنید تا پوست شما آسیب نبیند.

به محض مشاهده هر نوع تورم، قرمزی یا خراشیدگی پوستی فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

منبع:www.salamat.com

منبع: راسخون